Jestes tutaj: Strona glowna » Artukuly » Wystawa która miała się nie odbyć!

Wystawa która miała się nie odbyć!

4 października 2015 | Admin2

Aby nasza przeszłość, nigdy się nie powtórzyła ! – multimedialna wystawa i projekcje filmów dokumentalnych.

Informacja: „Multimedialna wystawa i projekcja filmów dokumentalnych – 70 lecie wyzwolenia obozów koncentracyjnych Mauthausen – Gusen”

Krótka historia powstania tych kilku filmów – reportaży nawiązujących (dokumentujących ) do tegorocznej pielgrzymki upamiętniającej 70 lecie wyzwolenia obozów Mauthausen-Gusen. Zaczęło się wszystko od pewnego e-maila przysłanego do redakcji portalu Elipsa. Napisała pani Elżbieta Rybarska i Urszula Kowalska, krytykując artykuł relacjonujacy wydarzenia z pobytu grupy pielgrzymów rok wcześniej w Mauthausen, zarzuty były jak najbardziej słuszne. Postanowiłam poznać osobiście te panie, więc pojechałyśmy z koleżanką redakcyjną Marzeną Cybis do Linz, aby spotkać się z grupą byłych więźniów i ich rodzinami, przybyłymi aby uczcić śmierć swoich bliskich w Mauthausen. Przebywałyśmy z nimi 3 dni, tak powstało kilka wywiadów, setki fotografii i relacje z ich pobytu w Austrii, tak zaczęła się nasza przyjaźń.
Przygotowania do tej wystawy trwały kilka miesięcy, od maja do września 2015.
Bardzo dziękujemy za pomoc i wsparcie;
Pani Danucie Nemling, byłej więźniarce obozu KZ Ravensbrück za udostępnienie archiwalnych pamiątek
Katarzynie Waniek za pomoc w prowadzeniu tego spotkania
Stefanii Kozioł, honorowej prezes organizacji byłych więźniów KL Auschwitz, za udostępnienie materiałów archiwalnych
Simonowi Lewis za piękną oprawę muzyczną
Łukaszowi Czuba za udostępnienie archiwalnych dokumentów
Marcie i Damianowi Cybis za okazaną pomoc
– bardzo dziękujemy !

Zapraszam do obejrzenia 9 minutowej relacji filmowej z wystawy i przygotowania do niej.

FILMY

Wywiad z Dyonizym Lechowiczem Wyrok śmierci zamieniony na dożywocie – wspomnienia żołnierza AK Dyonizego Lechowicza.

Do obozu Auschwitz-Birkenau został przywieziony z Radomia w 1943 roku. Wyrok śmierci, zamieniony potem na dożywocie otrzymał Dyonizy Lechowicz za próbę wykonania wyroku na konfidencie. Trzech młodych chłopców z Armi Krajowej uczestniczący w tej akcji mieli pecha… zawiodła broń. Dzięki „uprzejmości” innego konfidenta, został aresztowany. W Auschwitz otrzymał numer obozowy 137555 . Dostał trójkąt z literami IL, do dzisiaj żyje trzech takich więźniów. Jako szczególnie niebezpieczni trafiali do specjalnego komando i jak im uświadomiono mają maksimum trzy miesiące życia. Trafiając do bloku 11 kompanii karnej, cud że przeżył.

Wywiad z Barbara Puc Przeżyć obóz śmierci !

Barbara Puc urodzona w KL Auschwitz Birkenau, numer obozowy 79 496, jest dzieckiem urodzonym w czepku. Rodzice Barbary, Stanisława i Stefan Perończyk młodzi małżonkowie, trafili do Auschwitz jesienią 1943 roku jako podejrzani o sabotaż w fabryce lokomotyw. Stanisława była wtedy w trzecim miesiącu ciąży, została umieszczona w bloku 11, zwanym blokiem śmierci.

Relacja z wizyty w Schloss Hartheim Fabryka śmierci – Schloss Hartheim.

Ten piękny zamek znajduje się na południowo-wschodnim krańcu zalewu Eferding w Górnej Austrii. To jeden z najciekawszych przykładów architektury renesansowej w tym regionie. Schloss Hartheim, przeszedł do ponurej historii II wojny światowej. Utworzono tam jeden z ośrodków eutanazji III Rzeszy – stał się piekłem i ostatnim miejscem które widzieli przywożeni do niego ludzie.

Relacja z obchodow 70 lecia wyzwolenia obozow Mauthausen-Gusen Śladami męczeństwa Polaków w obozach koncentracyjnych w Austrii.

Do spotkania z byłymi więźniami zespołu obozów koncentracyjnych Mauthausen – Gusen i ich rodzinami, przygotowywałyśmy się z koleżanką redakcyjną, prawie rok. Wymiana informacji drogą elektroniczną z Urszulą Kowalską i Elżbietą Rybarską pomógł nam w zrealizowaniu projektu „Nazistowskie obozy zagłady na terenie Austrii”.

Aby nasza przeszłość, nigdy się nie powtórzyła !

„Ku przestrodze ! Aby nasza przeszłość, nigdy się nie powtórzyła, ponieważ niebezpieczeństwo istnieje ZAWSZE”. Słowa te towarzyszą od dziesiątek lat byłym więźniom, ich rodzinom, i wszystkim tym, którzy przyjeżdżają na początku maja do Austrii, aby uczcić pomordowanych w obozach nazistowskich zespołu Mauthausen – Gusen.

Nasz gość specjalny.

Danuta Zofia Nemling. z domu Drobnik, córka Jerzego i Izabeli z domu Rakowicz. urodziła się 14 sierpnia 1930 roku w Poznaniu. W czasie II wojny światowej była harcerką Szarych Szeregów. Po upadku powstania warszawskiego wywieziona została do obozu koncentracyjnego Ravensbrück, miała wówczas 14 lat! W latach 1944 – 1945 pracowała przymusowo w Niemczech. Straszne warunki, w których żyła. przekreśliły raz na zawsze jej szanse zostania wielką polską malarką, o czym marzyła jako dziecko.

Po wojnie musiała, zrezygnować z ASP w Krakowie i w latach 1949 – 1953 studiowała historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Prześladowana w okresie reżimu komunistycznego podjęła decyzję o opuszczeniu Polski, od roku 1967 żyje na emigracji, w Austrii.

Włączyła się bardzo aktywnie w działalność polonijną, była m.in. przewodniczącą „Strzechy”. Pani D. Nemling odznaczona jest Krzyżem Oświęcimskim, Orderem Zasłużony dla RP i honorową odznaką PCK.

***
Foto & Video : Marzena Cybis
Foto: Barbara Kalczynska
Musik: Simon Lewis
Moderation: Katarzyna Waniek

Organizacja: Polsko-austriackie stowarzyszenie informacyjno-integracyjne „Elipsa” przy współpracy z VideoBlog – POLKAart

Wystawa była zorganizowana w ramach XXIV Dni Kultury Polskiej w Austrii. Projekt został zgłoszony do Polskiej Ambasady która rozdziela dotacje ze środków MSZ, lecz projekt został odrzucony (zgłoszone były 3 projekty na drugie półrocze 2015 roku) żaden nie został zaakceptowany przez Ambasadę RP w Wiedniu, był to projekt koncertu, wystawa multimedialna i projekt związany z samym portalem /wszystko dotyczyło uczczenia 70 lecia wyzwolenia obozów koncentracyjnych w Austrii Mauthausen-Gusen, gdzie zostało zamordowanych tysiące Polaków. Sama wystawa była finansowana ze skromnych środków własnych stowarzyszenia, oraz pomocy Wspólnoty Polskich Organizacji w Austrii „Forum Polonii”. Natomiast wyjazd do Mauthasen, wywiady z byłymi więźniami, przygotowanie kilku filmów, ich montaż etc. został pokryty z naszych prywatnych funduszy.

Ja pozostawiam to bez komentarza, jest mi bardzo przykro, ale państwo możecie komentować przysyłając wasze opinie na adres redakcja.elipsa@op.pl z adnotacja o zgodzie ich opublikowania, wasze dane nie będą ujawnione.

„Multimedialna wystawa i projekcja filmów dokumentalnych – 70 lecie wyzwolenia obozów koncentracyjnych Mauthausen – Gusen”