Historia języka, kultury i edukacji żydowskiej w Polsce XX. wieku

Jidysz, język ojczysty większości Żydów w Europie Wschodniej, od końca XIX wieku gwałtownie się rozwijał. Początkowo był tylko „żargonem”, jednak z czasem urósł do rangi pełnoprawnego języka i stał się czynnikiem określającym tożsamość narodową. Decydującą rolę odgrywała przy tym edukacja, lecz o jej rozwoju na razie niewiele wiadomo. Dr Evita Wiecki wykorzystuje w swoich badaniach podręczniki do nauki jidysz jako języka ojczystego, które były wydawane w Polsce w latach 1886-1964. Podczas swojego wykładu zaprezentuje niektóre z nich, opisując ich historię, a także przedstawiając historyczne tło edukacji i kultury żydowskiej/jidysz. Jest to historia, która pomimo licznych rewolucji zachowała integralność.

Dr Evita Wiecki urodziła się w Warszawie i od 2010 roku wykłada jidysz w Katedrze Historycznej na wydziale Historii i Kultury Żydowskiej Uniwersytetu Ludwika i Maksymiliana w Monachium. W 2017 roku ukończyła studia doktoranckie na Uniwersytecie Heinricha Heinego w Düsseldorfie. Bierze udział w wielu projektach badawczych i tłumaczeniowych związanych z językiem i kulturą  jidysz – na przykład wydała żydowską powieść dla młodzieży „Emil i Karl” Jakuba Glatsztejna, której akcja rozgrywa się w roku 1938 w Wiedniu.

Wprowadzenie: Prof. dr Gerhard Langer, Instytut Judaistyki Uniwersytetu Wiedeńskiego

Organizatorzy: Instytut Polski w Wiedniu, Instytut Judaistyki Uniwersytetu Wiedeńskiego