Śladami św. Stanisława Kostki po Wiedniu

15 listopada 2014 |

Krótkie życie świętego Stanisława Kostki silnie związane jest z Wiedniem. Urodzony w 1550 roku w Rostkowie na Mazowszu, jako młodszy syn kasztelana zakroczymskiego, w wieku czternastu lat wraz ze starszym bratem Pawłem i nauczycielem Janem Bilińskim wysłany został na dalszą edukację do cesarskiej stolicy. Tutaj uczęszczał Stanisław do prowadzonego przez jezuitów cesarskiego gimnazjum, mieszkając początkowo w konwikcie zakonu. Po zamknięciu internatu przez niechętnego jezuitom cesarza Maksymiliana II przybysze z Polski wynajęli stancję na tyłach pojezuickiego kościoła, w zachowanej do dziś kamieniczce na rogu ulic Kurrentgasse i Steindlgasse.

Właścicielem nowej stancji był Kimberker, zaciekły luteranin. W tym właśnie domu doznał chłopiec przeżyć mistycznych, które miały istotny wpływ na jego dalsze życie. Było to w grudniu 1565 roku, gdy zapadł na chorobę. Zgodnie z relacją samego późniejszego świętego miał widzenie, w którym zjawiła mu się Najświętsza Panna z Dzieciątkiem, oznajmiając, że po wyzdrowieniu powinien wstąpić do Towarzystwa Jezusowego.

Dla przypomnienia dalszej historii przyszłego świętego powiem tylko, że wiedeńscy jezuici odmówili jednak przyjęcia ze względu na brak zgody rodziców i siedemnastoletni młodzieniec opuścił potajemnie Wiedeń, udając się na piechotę do Rzymu. W Wiecznym Mieście, mimo braku zgody rodziców, został przyjęty do nowicjatu. W rok później zmarł na malarię.

 

Wiedeń, Kurrentgasse 2.
Dawna izba, gdzie w latach 1565-1567 mieszkał święty Stanisław Kostka. W roku 1742 wnętrze zamieniono na malutką barokową kapliczkę.
Ciało spoczywa w kościele św. Andrzeja w Rzymie. Relikwia głowy św. Stanisława znajduje się w nowicjacie jezuickim w Gorheim koło Sigmaringen. Piotr Le Gros Młodszy wykonał przepiękną rzeźbę św. Stanisława w białym marmurze, polichromowanym.

 

Wróćmy jednak do Wiednia. W roku 1583, czyli w piętnaście lat po śmierci młodzianka, w miejscu jego dawnego mieszkania przy Kurrentgasse 2 została urządzona skromna kaplica świętego Stanisława. Tam, gdzie stało łóżko i gdzie Stanisław miał objawienia umieszczono ołtarz. Dopiero w połowie XVIII wieku z inicjatywy fundatorki – Marii Barbary Koller von Mohrenfels ozdobiono kaplicę bogatymi ornamentami i złoconymi stiukami. Nad ołtarzem znajduje się obraz Franza Stachera, przedstawiający Matkę Bożą z Dzieciątkiem, św. Barbarę i anioła podającego Stanisławowi komunię św. Dwaj aniołowie pomagają, jeden podtrzymuję chorego Stasia, a drugi trzyma zapaloną świecę. Dodajmy jeszcze, iż rangę tego miejsca podkreśliła dwukrotna obecność cesarza Franciszka Józefa w kaplicy św. Stanisława, a także ostatniego z panujących Habsburgów cesarza Karola I, który tutaj służył do mszy jako ministrant.

Kaplicę można zwiedzać jedynie od 13 listopada, a więc dnia św. Stanisława, przez całą oktawę, czyli do 20 listopada.

Warto także wspomnieć, iż polski święty będący w swej ojczyźnie nie tylko patronem młodzieży, lecz także kół ministranckich, w Towarzystwie Jezusowym otaczany jest szczególnym kultem. Dano temu wyraz w dawnym kościele uniwersyteckim i kościele św. Anny. Zarówno w jednym, jak i drugim znajdują się kaplice ku czci beniaminka zakonu – opiekuna nowicjatów i seminariów duchowych. I już na sam koniec opowieści o wiedeńskich miejscach związanych ze świętym Stanisławem. W Kunsthistorisches Museum – jednym z najważniejszych muzeów świata – wisi obraz zatytułowany Große Waldlandschaft mit dem hl. Stanislaus Kostka, czyli Wielki pejzaż leśny ze świętym Stanisławem Kostką. To także przykład niebywałej popularności naszego rodaka.

Red: Jarosław Orłowski
Oprowadzam wycieczki w językach: polskim, niemieckim i rosyjskim.

Zapraszam do współpracy
Jarosław Orłowski
Tel. komórkowy: +43 681 10244292
e-mail: jaroslaw.orlowski@chello.at

 

www.viennaguide1.eu/

 

Numer licencji przewodnika:
MBA/045406/2011

 

Kategoria: Aktualności, Rubryka Przewodnika